istock
Από τη Σύλβα Σαραφίδου, ψυχολόγο, MSc, AKC, υποψήφια διδάκτωρ, (www.ideaspsychology.com)
Το σύνδρομο της άδειας φωλιάς είναι το σύνολο των αρνητικών σκέψεων, συναισθημάτων και συμπεριφορών που σχετίζονται με την αποχώρηση του παιδιού από το οικογενειακό σπίτι. Είναι μια κατάσταση που ονομάζουμε καταχρηστικά σύνδρομο και μπορεί να τη βιώσουν με διαφορετική ένταση οι γονείς με ενήλικα παιδιά.
Τα ενήλικα παιδιά και η "αποχώρησή τους" από την οικογενειακή εστία
Όλοι όσοι έχουν ενήλικα παιδιά, θα παραδεχτούν πως το "σύνδρομο" ετούτο είναι φυσιολογικό, εάν όχι αναμενόμενο, καθώς όλοι οι γονείς λυπούνται όταν βλέπουν το παιδί να μετακομίζει μακριά τους. Γιατί λοιπόν, το αποκαλούμε "σύνδρομο και επιθυμούμε να το διαχειριστούμε;
Αρνητικά συναισθήματα και συμπεριφορά
Σίγουρα ως ένα βαθμό τα αρνητικά συναισθήματα είναι λογικά, όμως μπορούν να γίνουν προβληματικά για τον γονιό και τα ενήλικα παιδιά όταν εμφανίζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό και επηρεάζουν την καθημερινότητα πρακτικά και συναισθηματικά. Οι αρνητικές σκέψεις και τα αρνητικά συναισθήματα που βιώνει ο γονιός (και κυρίως οι μητέρες) μπορεί να οδηγήσουν σε αρνητικές συμπεριφορές. Αυτές μπορεί να εκφράζονται προς τον εαυτό, προς άλλους, ή και προς το παιδί. Η μητέρα μπορεί να πάψει να φροντίζει τον εαυτό της και να αποστασιοποιηθεί από καθημερινές δραστηριότητες. Αυτό όμως τη σειρά του θα οδηγήσει σε περαιτέρω αρνητικά συναισθήματα και σκέψεις. Επιπλέον μπορεί να εκδηλώνει αρνητικές συμπεριφορές προς τον σύντροφό της - ξεσπώντας σε κλάμα ή οργή για παράδειγμα και κατηγορώντας τον για την απουσία του παιδιού, ή μπορεί να αποκτήσει αυξημένες απαιτήσεις από αυτόν (για παράδειγμα να περνούν πολύ περισσότερο χρόνο παρέα). Αντίστοιχα, η μητέρα μπορεί να εκδηλώνει αρνητικές συμπεριφορές προς τρίτους, για παράδειγμα προς φίλους- γονείς των οποίων τα παιδιά διαμένουν ακόμα στο οικογενειακό σπίτι. Όλα αυτά θα επηρεάσουν την καθημερινότητα της μητέρας, και θα τονώσουν τον αρνητισμό που υπάρχει ήδη.
Διαβάστε Επίσης
Όταν τα αρνητικά συναισθήματα "κατευθύνονται" στα ενήλικα παιδιά
Η πιο περίπλοκη έκφανση όμως του συνδρόμου είναι η αρνητική στάση της μητέρας απέναντι στο παιδί. Η μητέρα μπορεί ασυνείδητα να "σαμποτάρει" το παιδί, είτε στην προετοιμασία της μετακόμισης είτε στην πορεία αυτής (για παράδειγμα να μειώσει το χαρτζιλίκι, να μην βοηθά όταν το παιδί χρειάζεται, να μαλώνει και να το κατηγορεί πως την "παρατάει"). Αυτό καμία μητέρα δεν θα το κάνει γιατί δεν αγαπά το παιδί της - μάλλον το κάνει γιατί το αγαπά υπερβολικά. Σκοπός της δεν θα είναι να πληγώσει το παιδί, μα να το κρατήσει κοντά της. Αυτό βέβαια μπορεί να εμφανίζεται μέσα από λάθος συμπεριφορές, οι οποίες θα έχουν αρνητικό αντίκτυπο στο παιδί και την σχέση του με την μητέρα. Το παιδί μπορεί να αισθανθεί ανίκανο να διαχειριστεί την αλλαγή (ακόμα και εάν πρακτικά μπορεί), φοβισμένο, αδύναμο. Παράλληλα μπορεί να χάσει την εμπιστοσύνη του στην διαρκή στήριξη της μητέρας, στοιχείο βασικό για την πορεία της ζωής, και να αποκτήσει θυμό, οργή, που θα εκφραστούν με αποστασιοποίηση από την οικογένεια. Όλα ετούτα θα επηρεάσουν το παιδί πολύ ψυχολογικά, ιδιαίτερα σε μία φάση ζωής που η στήριξη της οικογένειας είναι απαραίτητη.
Έτσι, καλό είναι όταν οι γονείς γνωρίζουν πως το παιδί σκοπεύει να φύγει από το οικογενειακό σπίτι, να προσπαθούν τόσο εκ των προτέρων όσο και κατά την διάρκεια της αλλαγής, να διαχειριστούν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, ώστε αυτά να μην έχουν αρνητικές επιπτώσεις στους ίδιους, την οικογένεια, και το παιδί.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
