Νίκη Ρακοπούλου Γερολυμάτου: Μια 17χρονη μιλά για τις διατροφικές διαταραχές μέσα από την τέχνη

Όσα λέει στο shape.gr μετά την έκθεσή της, "GloWithin", που φιλοξενήθηκε πρόσφατα στο Φουαγιέ του Θεάτρου Παλλάς.

Νίκη Ρακοπούλου Γερολυμάτου

Οι διατροφικές διαταραχές είναι ένα θέμα που "αγγίζει" όλο και περισσότερους νέους σήμερα και όχι άδικα, μιας και βιώνουν μια καθημερινότητα γεμάτη πίεση, προσδοκίες και μη ρεαλιστικά πρότυπα ομορφιάς. Η 17χρονη Νίκη Ρακοπούλου Γερολυμάτου ξέρει από πρώτο χέρι πόσο δύσκολη είναι αυτή η μάχη.

λ

Έχοντας βιώσει η ίδια διατροφική διαταραχή, αποφάσισε να μετατρέψει την εμπειρία της σε δημιουργία, μέσα από την τέχνη της φωτογραφίας και του κινηματογράφου.

DSC_8372

Η έκθεσή της, "GloWithin", που φιλοξενήθηκε πρόσφατα στο Φουαγιέ του Θεάτρου Παλλάς, είναι μια προσωπική εξομολόγηση και ταυτόχρονα μια προσπάθεια να αναδείξει τη σκληρή πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν πολλοί έφηβοι.

Drag

Μέσα από τις φωτογραφίες και το ντοκιμαντέρ της, η Νίκη μιλάει για την αποδοχή του εαυτού, τη σημασία της υποστήριξης και το πώς μπορούμε να βρούμε τη δύναμη να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες.

ρφ

Στον απόηχο της έκθεσής της, η 17χρονη Νίκη μιλάει στο shape.gr για τη δική της εμπειρία, την πίεση που νιώθει η γενιά της να φαίνεται "τέλεια" και το όραμά της για έναν κόσμο, όπου η αυθεντικότητα θα μετράει περισσότερο από την εμφάνιση.

Πιστεύεις ότι οι νέοι έχουν αρκετή υποστήριξη από τις οικογένειές τους, τα σχολεία και την κοινωνία σχετικά με την ψυχική τους υγεία;

Νομίζω ότι αυτό το θέμα έχει αμφίδρομη κατεύθυνση. Από τη μια πλευρά, τα σχολεία παρέχουν υποστήριξη μέσω πρωτοβουλιών όπως συνελεύσεις ή ομιλίες, αλλά η αποτελεσματικότητα εξαρτάται συχνά από το οικογενειακό υπόβαθρο. Ενώ η εκπαίδευση και η υποστήριξη είναι διαθέσιμες, τα κοινωνικά πρότυπα μπορούν μερικές φορές να εξουδετερώσουν αυτές τις προσπάθειες. Για παράδειγμα, το σχολείο μου, όπως και πολλά άλλα, προσπάθησε να με υποστηρίξει, αλλά μπορεί να μην κατάφεραν να προσφέρουν τον καλύτερό τους εαυτό επειδή δεν είχαν πλήρη εκπαίδευση στην αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων.

Επιπλέον, η κοινωνία -ειδικά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης- έχει επικεντρωθεί όλο και περισσότερο στην ψυχική υγεία τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα μετά τον COVID. Ενώ αυτή η προσοχή έφερε τόσο θετικές όσο και αρνητικές πτυχές, η πρόκληση έγκειται στο πώς τα αρνητικά στοιχεία συχνά επισκιάζουν τις θετικές προσπάθειες και τη διαθέσιμη υποστήριξη, καθιστώντας την πρόοδο πιο δύσκολη.

γ

Ως μέλος της Generation Z, πώς βλέπεις την πίεση να φαίνεσαι "τέλειος"; Πιστεύεις ότι η γενιά σου αρχίζει να απορρίπτει αυτά τα πρότυπα;

Ως μέλος της Generation Z, η πίεση να φαινόμαστε "τέλειοι" είναι βαθιά ριζωμένη, τροφοδοτούμενη σε μεγάλο βαθμό από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι πλατφόρμες συχνά ενθαρρύνουν επιμελημένες εκδοχές του εαυτού μας, όπου κάθε ανάρτηση γυαλίζεται και φιλτράρεται, δημιουργώντας μη ρεαλιστικά ιδανικά που είναι σχεδόν αδύνατο να επιτευχθούν. Αυτή η πίεση ενισχύεται από τάσεις όπως η "δίαιτα της σλαβικής κούκλας" ή η "αισθητική των κοριτσιών του χειμώνα στην Αρκτική", που δίνουν προτεραιότητα σε ανθυγιεινές συμπεριφορές υπό το πρόσχημα της ομορφιάς ή των στόχων του τρόπου ζωής. Αυτές οι τάσεις διαιωνίζουν επιβλαβή πρότυπα, ειδικά για τους νέους που προσπαθούν να ενταχθούν σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο ιδανικό.

Ωστόσο, πιστεύω ότι η γενιά μου αρχίζει να αντιδρά. Υπάρχει μια αυξανόμενη απόρριψη της τελειομανίας, με πολλούς να ασπάζονται την αυθεντικότητα και να προωθούν περιεχόμενο που εξυμνεί τις ατέλειες. Προσωπικά, ως παθιασμένη με τα μέσα ενημέρωσης, τα βλέπω ως μια ευκαιρία να επαναπροσδιοριστούν τα ψευδή πρότυπα.

Πιστεύεις ότι τα σχολεία πρέπει να εκπαιδεύουν τους μαθητές για θέματα ψυχικής υγείας και διατροφικές διαταραχές; Και αν ναι, πώς οραματίζεστε μια τέτοια προσπάθεια;

Πιστεύω εκατό τοις εκατό ότι τα σχολεία πρέπει να εκπαιδεύουν τους μαθητές σχετικά με την ψυχική υγεία, συμπεριλαμβανομένων των διατροφικών διαταραχών. Είναι ζωτικής σημασίας γιατί το σχολείο είναι ένας χώρος όπου πολλοί από εμάς περνάμε τον περισσότερο χρόνο μας και είμαστε εκτεθειμένοι σε ένα ευρύ φάσμα εμπειριών. Παράγοντες όπως το άγχος, ο εκφοβισμός και η ακαδημαϊκή πίεση - συνήθης στα σχολικά περιβάλλοντα - μπορούν μερικές φορές να λειτουργήσουν ως έναυσμα για διατροφικές διαταραχές και άλλα ζητήματα ψυχικής υγείας.

Προσωπικά, νομίζω ότι υπήρξε σημαντική άνοδος στα θέματα ψυχικής υγείας, ιδιαίτερα στη γενιά μου, μετά τον COVID, γεγονός που καθιστά την αντιμετώπιση αυτών των θεμάτων ακόμη πιο σημαντική. Η παροχή αυτής της εκπαίδευσης θα μπορούσε να βοηθήσει στην ενίσχυση της ευαισθητοποίησης, της κατανόησης και της υποστήριξης μεταξύ των μαθητών. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω πρωτοβουλιών όπως εργαστήρια, διαδραστικές συζητήσεις και συνεργασία με επαγγελματίες ψυχικής υγείας για να διασφαλιστεί ότι οι πληροφορίες που κοινοποιούνται είναι ακριβείς και αποτελεσματικές.

Αν μπορούσες να μιλήσεις σε έναν έφηβο που αντιμετωπίζει μια διατροφική διαταραχή, τι θα έλεγες για να του δώσεις δύναμη;

Ναι, έχω βιώσει η ίδια μια διατροφική διαταραχή και ήταν μια από τις πιο απαιτητικές μάχες που έχω αντιμετωπίσει. Δεν έχει να κάνει μόνο με το φαγητό - είναι ένας διανοητικός και συναισθηματικός αγώνας που καταλαμβάνει τις σκέψεις, την αυτοεκτίμησή σας και το πώς βλέπετε τον κόσμο. Υπήρχαν στιγμές που ένιωσα να καταναλώνομαι εντελώς από αυτό, αλλά ανακάλυψα επίσης μια δύναμη που δεν ήξερα ότι είχα μέσα μου.

ψ

Ποια είναι η πιο σημαντική συμβουλή που σου έχει δοθεί και ακολουθείς; 

Η πιο σημαντική συμβουλή που έχω συναντήσει ποτέ δεν μου την είπαν απευθείας, αλλά την άκουσα σε ένα ντοκιμαντέρ. Έλεγε, "Μια διατροφική διαταραχή δεν υποχωρεί ποτέ πραγματικά. Ή το πιάνεις από το χέρι, ή σε παίρνει. Εσείς αποφασίζετε ποιος έχει τον έλεγχο". Αυτό έχει γίνει κατευθυντήρια αρχή στη ζωή μου. Μετέτρεψε την οπτική μου από το να αισθάνομαι ανίσχυρη στο να συνειδητοποιήσω ότι έχω εξουσία. Δεν έχει να κάνει με το να προσποιούμαι ότι ο αγώνας δεν υπάρχει - είναι να τον αναγνωρίζω και να επιλέγω να ηγούμαι, αντί να τον αφήνω να με οδηγήσει.

Αυτή η νοοτροπία με βοήθησε να αντεπεξέλθω με τρόπους που ποτέ δεν πίστευα ότι ήταν δυνατός. Κάθε φορά που νιώθω συγκλονισμένος, υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι έχω τη δύναμη να πάρω τον έλεγχο. Δεν πρόκειται για την τελειότητα. Έχει να κάνει με την πρόοδο και τις μικρές νίκες που προκύπτουν από την επιλογή της ανάκαμψης, ένα βήμα τη φορά. Κάθε ορόσημο, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλο ή μικρό, είναι απίστευτα σημαντικό γιατί το καθένα αντιπροσωπεύει μια στιγμή όπου επιλέξατε τη ζωή.

Αν έδινες συμβουλές στον "νεότερο εαυτό σου", τι θα έλεγες;

Αν έδινα συμβουλές στον νεότερο εαυτό μου, θα της έλεγα να σταματήσει να ενδιαφέρεται τόσο πολύ για το τι σκέφτονται οι άλλοι. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να σπαταλάς ενέργεια στην προσπάθεια να ανταποκριθείς στις προσδοκίες των άλλων. Να είστε χωρίς συγγνώμη ο εαυτός σας. Δεν πειράζει να ξεχωρίζεις, εκεί βρίσκεται η δύναμή σου. Όπως είπε κάποτε η Taylor Swift, "Εάν αντιμετωπίζετε αναταραχή ή πίεση, αυτό σημαίνει ότι ανεβαίνετε".

Θα υπενθύμιζα στον νεότερο εαυτό μου ότι αυτές οι στιγμές αμφιβολίας ή αγώνα δεν είναι σημάδια αποτυχίας, είναι απόδειξη ανάπτυξης. Η πίεση σε ωθεί μόνο ψηλότερα, πιο κοντά στο άτομο που πρόκειται να γίνεις. Για παράδειγμα, η δημιουργία του GloWithin ήταν σαν να μπαίνεις στο άγνωστο. Ήταν προκλητικό, και αμφιβάλλω για τον εαυτό μου μερικές φορές, αλλά το να αγκαλιάσω αυτή την αναταραχή με βοήθησε να μετατρέψω το πάθος μου σε κάτι ουσιαστικό.

ψ

Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε δέκα χρόνια;

Το επόμενο βήμα μου είναι να πάω το GloWithin στο εξωτερικό, να ασχοληθώ με εφήβους από διαφορετικούς πολιτισμούς, να μοιράζομαι τις ιστορίες τους και να καταγράφω την πραγματικότητά τους μέσα από τον φακό μου. Χτίζοντας αυτή την παγκόσμια σύνδεση, στοχεύω να δείξω ότι κανείς δεν είναι μόνος στους αγώνες του και να προωθήσω ένα κοινό ταξίδι προς την αποδοχή του εαυτού και την ενδυνάμωση.

Ελπίζω το "GloWithin" να έχει βαθιά απήχηση στους θεατές, προσφέροντάς τους μια αίσθηση κατανόησης και αλληλεγγύης. Θέλω η έκθεση να πυροδοτήσει ουσιαστικές συζητήσεις, να ενθαρρύνει τα άτομα να αναζητήσουν βοήθεια και να μειώσει το στίγμα γύρω από τις διατροφικές διαταραχές. Κοιτάζοντας το μέλλον, σκοπεύω να συνεχίσω να χρησιμοποιώ το πάθος μου για τον κινηματογράφο και τη φωτογραφία για να αντιμετωπίσω πιεστικά κοινωνικά ζητήματα, δημιουργώντας έργα που όχι μόνο εκπαιδεύουν αλλά και εμπνέουν ελπίδα και αλλαγή.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr

Read Next

MORE FROM

Life

Δεικτης μαζας σωματος

Συμπλήρωσε τα παραπάνω πεδία

i

Ποσο νερο πρεπει να πινω

Συμπλήρωσε τα παραπάνω πεδία

i

Θερμιδες που καιω στο τρεξιμο

Συμπλήρωσε τα παραπάνω πεδία

i