istock
Η Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού τιμάται κάθε χρόνο στις 20 Νοεμβρίου, με αφορμή την επέτειο υπογραφής της Διεθνούς Σύμβασης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού (1989). Είναι το πρώτο παγκόσμιο σύνολο νομικά δεσμευτικών δικαιωμάτων που ισχύουν για όλα τα παιδιά.
Το δικαίωμα της επιβίωσης, της προστασίας, της εξέλιξης και ανάπτυξης, αλλά και της συμμετοχής αποτελούν κάποιες από τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη και τη διαμόρφωση μιας υγιούς και ισορροπημένης προσωπικότητας.
3 σκέψεις για τα παιδιά
Ακολουθούν τρεις τρόποι με τους οποίους μπορούμε να ξανασκεφτούμε τα παιδιά και τα δούμε ως ισοδύναμα μέλη της κοινωνίας μας. Χρειάζεται να τα ακούμε, να τους δίνουμε χώρο και βήμα για να εκφραστούν και να μην τα υποτιμάμε.
1. Τα παιδιά έχουν γνώση
Οι δυτικές πεποιθήσεις για την παιδική ηλικία συχνά επικεντρώνονται στη διατήρηση της αθωότητας και είναι επίσης ενσωματωμένες σε αποκλειστικές ταξικές και ρατσιστικές υποθέσεις. Αυτές οι υποθέσεις χρησιμεύουν για να υπονοήσουν ότι τα παιδιά που "γνωρίζουν" (παιδιά σε συνθήκες φτώχειας, άστεγα παιδιά, εκείνα που έχουν βιώσει τραύμα) δεν έχουν δικαίωμα στην αθωότητα.
Αν και οι γονείς μπορεί να επιθυμούν να προστατεύσουν τα παιδιά από δύσκολες πραγματικότητες, ώστε να μην αισθάνονται θλίψη ή φόβο, κάνοντάς το αυτό ενισχύει την ιδέα ότι τα παιδιά δεν πρέπει να γνωρίζουν πράγματα.
Κι όμως, ίσως τώρα περισσότερο από ποτέ, τα παιδιά γνωρίζουν και καταλαβαίνουν τόσα πολλά για τον κόσμο μας και είναι πρόθυμα να μοιραστούν. Ένα εξαιρετικό παράδειγμα είναι η πρόσφατη σειρά βίντεο Learn With Me της UNICEF, η οποία περιλαμβάνει παιδιά από όλο τον κόσμο που περιγράφουν τις εμπειρίες τους και μοιράζονται τις συμβουλές τους για την εκμάθηση νέων δεξιοτήτων. Όταν δίνουμε προσοχή σε αυτά που γνωρίζουν τα παιδιά, τα τιμούμε ως σημαντικούς συντελεστές στην κοινότητά μας, την κοινωνία μας και τον κόσμο μας.
2. Τα παιδιά είναι έμπειρα
Η προσπάθεια διατήρησης της παιδικής αθωότητας σημαίνει επίσης προστασία των παιδιών από δύσκολες εμπειρίες. Αλλά τα παιδιά δεν εξαιρούνται από τις αντιξοότητες και πρέπει να μπορούν να μιλήσουν για ό,τι περνάνε. Αν και μπορεί να είναι δύσκολο για τους ενήλικες να αποδεχτούν ότι τα παιδιά παλεύουν με φόβο ή θλίψη, η αναγνώριση και η συζήτηση των προκλήσεων μας βοηθά να δούμε τα παιδιά ως άτομα με μοναδικές εμπειρίες.
3. Τα παιδιά είναι ικανά
Όταν αναγνωρίζουμε τις γνώσεις και τις εμπειρίες των παιδιών, αναγνωρίζουμε τη σημαντική συνεισφορά τους στις οικογένειές μας και την κοινωνία μας.
Εάν ολόκληρη η κοινωνία αναγνωρίζει τα παιδιά ως ικανά, μπορεί να γίνουν αποδεκτά ως πολύτιμα μέλη της κοινωνίας.
Συνήθως τα παιδιά απεικονίζονται, αφελή, άπειρα ή αβοήθητα. Περισσότερο από ποτέ, όπως γράφει ο ιστορικός πολιτισμού Robin Bernstein, "ήρθε η ώρα να δημιουργήσουμε μια γλώσσα που να εκτιμά τη δικαιοσύνη έναντι της αθωότητας". Όπως εξηγεί ο Bernstein: "Όλα τα παιδιά αξίζουν ίση προστασία βάσει του νόμου, όχι επειδή είναι αθώα, αλλά επειδή είναι άνθρωποι".
Με τον ίδιο τρόπο, τα παιδιά αξίζουν να αναγνωρίζονται ως γνώστες, έμπειροι και ικανοί άνθρωποι. Οι ενήλικες μπορούν να τιμήσουν αυτό το δικαίωμα προσκαλώντας τα παιδιά σε συζητήσεις, ακούγοντας τι έχουν να πουν και λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους. Η επανεξέταση της παιδικής ηλικίας μέσω ενός φακού δικαιοσύνης αναγνωρίζει τα παιδιά απαραίτητα για τον κόσμο μας, όχι απλώς για το τι μπορεί να γίνουν, αλλά για το ποια είναι και τι μπορούν να κάνουν, αυτήν τη στιγμή.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
