Instagram
Είναι δυναμική, αισιόδοξη, ατρόμητη αλλά και ευαίσθητη, τόσο δραστήρια όσο και ήρεμο πνεύμα, αγαπάει τον χορό, όμως η αδυναμία της είναι το κολύμπι. Είναι χάλκινη Ολυμπιονίκης, πανευρωπαϊκή και πανελλήνια πρωταθλήτρια στις κατηγορίες S3 και S4, υπέρμαχος της σκληρής προσπάθειας και της ελπίδας. Μα πάνω από όλα είναι γυναίκα, που γνωρίζει από πρώτο χέρι τι σημαίνει να αγωνίζεσαι από την παιδική – εφηβική ηλικία, για ένα δικαιότερο και ισότιμο μέλλον.
Η Αλεξάνδρα Σταματοπούλου με διαβεβαίωσε ότι ο δρόμος προς την επιτυχία κρύβει πολλές και αναπόφευκτες ατυχίες, όμως ανάμεσα σε αυτές βρίσκεται η ζωή. Με αφοπλιστική ειλικρίνεια και πλήρη ενσυναίσθηση μού εξήγησε γιατί ο χώρος του αθλητισμού αποτελεί περίτρανη απόδειξη πως "το να είσαι γυναίκα δεν αποτελεί εμπόδιο, αλλά προσόν".
- Ποιες ήταν οι σκέψεις και τα συναισθήματα σου την ημέρα μετά την απόκτηση του χάλκινου μεταλλίου στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο;
- Η σκέψη μου είναι πάντα θετική και πριν και μετά το μετάλλιο. Είχα πάει με έναν σκοπό, να παλέψω για το μετάλλιο, για να μπορέσω να αντιπροσωπεύσω με κάποιο τρόπο τους συναθλητές μου και εμένα, ώστε πλέον να φαινόμαστε επαγγελματίες αθλητές και όχι απλώς ως αθλητές που πηγαίνουμε να παρέχουμε μόνο εθελοντική δράση.
- Ασχολείσαι με τον αθλητισμό από μικρή ηλικία. Είχες φανταστεί ποτέ τον εαυτό σου πάνω στο βάθρο;
Κάθε φορά που πηγαίνω σε αγώνες έχω μια καλή βλέψη για βάθρο. Το οποίο δε σημαίνει απόλυτα ότι θα είναι το βάθρο. Για να μην πέσω στις επιδόσεις και στους χρόνους βάζω πάντα σκεπτομορφή την κορυφή. Εκείνη τη στιγμή ή μια μέρα πριν τους αγώνες φροντίζω να σκέφτομαι ωραία πράγματα και τα κάνω εικόνα στο μυαλό μου.
- Από αθλήτρια ενόργανης, Χάλκινη Ολυμπιονίκης στην κολύμβηση. Όλα όσα μεσολάβησαν θεωρείς πως τελικά έγιναν για κάποιο λόγο;
- Θεωρώ ότι το κάθε τι που γίνεται, συμβαίνει για κάποιο λόγο. Δεν είμαστε ικανοί να ορίσουμε ποιο θα είναι το μέλλον μας. Ωστόσο, ναι πιστεύω πως όλα έγιναν για κάτι.
- Υπήρξε κάποια στιγμή που η αναπηρία παρεμπόδισε τον τρόπο ζωής σου ή σε απέτρεψε από το να πετύχεις κάτι που επιθυμούσες;
- Υπάρχουν στιγμές που αναπολείς τον καιρό που βάδιζες καλά και ναι υπάρχουν δυσκολίες καθημερινές, όμως δεν περιορίζουν τα θέλω μου, τα κάνουν απλώς να φαίνονται διαφορετικά. Αλλά αυτό δεν με εμποδίζει γενικότερα στην ζωή μου. Για παράδειγμα, ενόργανη δεν ήταν εφικτό να κάνω πλέον, όπως όταν ήμουν παιδί, οπότε αναζήτησα άλλον τρόπο για να ασχοληθώ με τον αθλητισμό.
- Ποια η σημασία του αθλητισμού στη ζωή σου;
- Είναι το "ευ αγωνίζεσθε". Αγωνίζομαι για κάποιο λόγο. Για τους φίλους μου, για έμενα. Αγωνίζομαι καθαρά για σκοπούς υγιείς. Και όχι για την αυτοπροβολή ή θέτοντας σκοπό το "τεράστιο". Θέλω να είναι κάτι αγνό. Αυτή ήταν η αρχική μου σκέψη που διαρκεί μέχρι σήμερα, παρόλο που χρειάζεται να βγαίνω σε αρκετούς αγώνες. Πάντα όμως ο στόχος μου είναι να κάνω χαρούμενο κάποιον, μαζί με εμένα φυσικά.
- Στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, όπου κατέκτησαν ολυμπιακή διάκριση, η συμμετοχή των γυναικών αθλητριών σημείωσε παγκόσμιο ρεκόρ στην ιστορία της διοργάνωσης του θεσμού. (Έλαβαν μέρος 1853 γυναίκες έναντι 1670 που συμμετείχαν πέρυσι). Πόσο σημαντική/ενθαρρυντική πιστεύεις είναι αυτή η εξέλιξη για την εκπροσώπηση των γυναικών στον αθλητισμό;
- Θεωρώ ότι είναι το παν να συμπεριλαμβάνονται τα αυτονόητα. Οι γυναίκες πλέον το βλέπουν από άλλη οπτική. Κάποτε ήταν άδικο να συμμετέχουν σε αγώνες χώρες όπως το Ιράκ, το Ισραήλ, επειδή οι γυναίκες είτε δεν μπορούσαν να λάβουν μέρους, είτε το έκαναν κάτω από πολύ συγκεκριμένους όρους. Αυτές οι γυναίκες αυτές δώσει μάχη, μίλησαν με τις πράξεις τους και κατάφεραν να δώσουν το καλύτερο παράδειγμα. Βλέπω γυναίκες να φέρνουν μετάλλια και θεωρώ ότι αυτό ήταν ένα επιπλέον αβαντάζ για όλους μας. Τόσο για τις γυναίκες, όσο και για τους άνδρες. Σημαίνει πολλά μια γυναίκα να μπορεί να εκπροσωπεί την χώρα της και να την κάνει περήφανη. Δίνει σε πολλούς κίνητρο!
- Πιστεύεις ότι υπάρχει όριο ηλικίας για τις γυναίκες αθλήτριες που θέλουν να ασχοληθούν με τον πρωταθλητισμό;
- Ως γυναίκα που αθλούμαι από τα 21 καθώς τότε ξεκίνησα το δεύτερο, αγαπημένο μου άθλημα (κολύμβηση), θεωρώ ότι δεν υπάρχουν όρια. Έχω παροτρύνει γυναίκες ηλικίας 35 ετών και πλέον είναι πολύ κοντά στο να μπουν στην εθνική. Είναι πρωτίστως να έχεις εσωτερική δύναμη, γιατί κανένας και τίποτα δεν μπορούν να την ορίσουν. Φυσικά, το σώμα μας δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε όλες τις καταστάσεις, αλλά για αυτό και έχουμε βλέψεις σε αθλήματα που μπορούμε να ανταπεξέλθουμε. Εξάλλου, για μένα το να δώσω κίνητρο σε μια γυναίκα, η οποία είχε όνειρο να γίνει αθλήτρια και δεν κατάφερε, επειδή για παράδειγμα έγινε μητέρα σε μικρή ηλικία, είναι πολύ σημαντικό.
- Είσαι υπερήφανη που κατάφερες να γίνεις επαγγελματίας αθλήτρια;
- Είμαι περήφανη διότι το πάλεψα. Θέλω να ακουστεί αυτή η λέξη το ότι "είμαι περήφανη που είμαι επαγγελματίας αθλήτρια", γιατί είναι μαγικό για μένα. Το να καταλαβαίνω ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν πήγαν στράφι. Οκ, έτυχαν ατυχίες στο πέρας του χρόνου στη δική μου περίπτωση. Είναι κάτι όμως που δε μου αφαιρεί τον τίτλο της παραολυμπιονίκη, δεν αφαιρεί την κάθε μου προσπάθεια. Αυτή η επιτυχία με κάνει επαγγελματία. Γιατί παρά τις δυσκολίες, εγώ και άλλοι συναθλητές μου καταφέραμε να δείξουμε ότι ζητάμε ίσα δικαιώματα, να αναγνωριζόμαστε ως επαγγελματίες αθλητές.
- Τι θα συμβούλευες άλλες γυναίκες / κορίτσια που ονειρεύονται να φτάσουν στη δική σου επαγγελματική επιτυχία στον χώρο του αθλητισμού;
- Δεν είμαι κατάλληλη να δώσω συμβουλές, φιλικά όμως θα μπορούσα να πω, αν υπήρξαν ατυχίες δεν τελειώνει εκεί η ζωή μας, ίσως να αρχίζει τότε. Μπορούμε να μετατρέψουμε τις δυσκολίες σε κάτι όμορφο, κάτι που θεωρούσαμε ότι ήταν ένα τρελό όνειρο, να το μετουσιώσουμε σε μια επιτυχία. Ενδεχομένως, όλα αυτά να φαίνονται ουτοπικά, αλλά βήμα – βήμα κανείς δε γνωρίζει που μπορούμε να φτάσουμε. Για αυτό και είναι σημαντικό να ξεκινάμε με μικρά, σταθερά βήματα και να το φτάσουμε εκεί που εμείς θέλουμε, χωρίς περιορισμούς.
Θα υπάρξουν πολλοί που θα πουν ότι "η ηλικία σου είναι εμπόδιο", "το ότι είσαι γυναίκα είναι εμπόδιο", "δεν μπορείς εξαιτίας αυτών να μπεις στον χώρο". Εγώ έχω προπονητή άνδρα και στους αγώνες έπρεπε να έχω γυναίκα συνοδό, κάτι που δεν ήταν εφικτό καθώς δεν προέρχομαι από πλούσια οικογένεια. Υπήρξαν όμως φορές που τον "βάφτιζα" γυναίκα για να μπορώ να μπω στα γυναικεία αποδυτήρια, ώστε να με βοηθάει να βάζω το μαγιό μου. Τα εμπόδια επομένως είναι υποκειμενικά. Θα έκανα τα πάντα για να πάω να αγωνιστώ. Έχω πάει και εντελώς μόνη μου. Δεν στάθηκε αυτό όμως εμπόδιο, στάθηκαν πολλά άλλα, εκτός από το όνειρο μου. Έλεγε ακόμα "δεν πειράζει, αν χρειαστεί θα βάλω και large μαγιό, (ενώ δεν είναι αυτό το νούμερο μου) και ότι βγει".
Θυμάμαι, το 2016, όταν ζήτησα να πάω στους παραολυμπιακούς – δεν είχα ούτε 1 ευρώ πάνω μου – και είπα ότι θέλω να γίνω παραολυμπιονίκης, βρέθηκαν άνθρωποι που με ρωτούσαν "τώρα το θυμήθηκες;" και έλεγα "ναι τώρα το θυμήθηκα, αλλά θέλω να γίνει, να πραγματοποιηθεί έστω το όνειρό μου, να συμμετάσχω στους Ολυμπιακούς Αγώνες". Κατάφερα, τελικά να συμμετέχω με τη βοήθεια απλών ανθρώπων της χώρας μας, όπως είμαι εγώ. Έγινε ένα funding μέσω μιας διοργάνωσης και έτσι κατάφερα να πάω. Υπήρχαν πολλά σχόλια τότε, κυρίως από άνδρες, οι οποίοι υποστήριζαν ότι ήθελα να κάνω διακοπές στο Ρίο ντε Τζανέιρο με το δικό τους το 1 ευρώ. Είχα πολύ καλή διάθεση, ωστόσο, και πίστευα ότι ο κόσμος θα ακούσει το θέλω μου και υποσχέθηκα ότι δε θα τους διαψεύδω.
- Το ελληνικό #metoo ξεκίνησε από τον χώρο του αθλητισμού, μετά την καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου. Ποιες είναι οι σκέψεις σου πάνω σε αυτό;
- Τη χρονιά που αποκαλύφθηκαν όλα αυτά είχα σοκαριστεί και δεν παύουμε μέχρι τώρα να σοκαριζόμαστε από όσα ακούμε. Το θέμα είναι ότι μια γυναίκα με τέτοια δύναμη είχε τα κότσια να βγει να μιλήσει και ευελπιστώ να υπάρξουν και άλλες γυναίκες – δε χρειάζεται να έχουν περάσει κακοποίηση – που θα συνεχίσουν το έργο του metoo. Βγήκαμε και εμείς, μιλήσαμε, προσπαθήσαμε να ενθαρρύνουμε όσο περισσότερο γίνεται τις γυναίκες. Στο δικό μας το χώρο δεν έχουν συμβεί τέτοιου είδους περιστατικά. Κάθε τέτοια πράξη είναι κατακριτέα. Είτε σωματική, είτε λεκτική, είτε ψυχολογική βία, απαγορεύεται. Προσπαθούμε όσο μπορούμε να ενημερώνουμε τα νέα παιδιά, τους παροτρύνουμε να κάνουν υγιή αθλητισμό και έπειτα να μπαίνουμε στο αγωνιστικό κομμάτι, όπου σίγουρα υπάρχουν υπέρ και κατά.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που αγκάλιασαν το έργο του #metoo, σπουδαίες αθλήτριες Ελληνίδες, οι οποίες αποδεικνύουν έμπρακτα ότι δεν αποτελεί εμπόδιο να είσαι γυναίκα, είναι προσόν. Γιατί μπορώ να είμαι μητέρα, να εργάζομαι και ταυτόχρονα να είμαι και αθλήτρια. Όποτε αυτό ενδυναμώνει το έργο τους, όπως και μέσω της ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον. Θέτουν βάσεις γερές για την επόμενη γενιά. Είναι ανάγκη να μάθουμε στα παιδιά να μιλάνε από μικρά, για ό,τι τους συμβαίνει, για τον εαυτό τους, για ό,τι παράξενο παρατηρήσουν. Είτε στον κολλητό, είτε σε γονιό, είτε ακόμα και στον προπονητή.
- Από ποια γυναίκα αντλεί έμπνευση και θάρρος η Αλεξάνδρα;
- Αντλώ έμπνευση και δύναμη από ομάδες γυναικών. Υπάρχουν πολλές γυναικείες προσωπικότητες που μου έχουν δώσει αυτό που είμαι σήμερα, θα ήταν άδικο, λοιπόν, να αναφέρω μόνο μια. Και μπορεί μετέπειτα να βρεθώ και εγώ στη θέση τους, να δώσει δηλαδή δύναμη σε κάποιον άλλον. Σίγουρα θα γίνω πολύ χαρούμενη. Δε θα αναφέρω μόνο μια, γιατί με τον τρόπο τους, μου έχουν προσφέρει πολλά και θα ήταν άδικο να μην τις απαριθμήσω έπειτα όλες.
- Τι είναι αυτό που σε βοηθάει να μείνεις ήρεμη σε περιόδους έντονης πίεσης;
- Κάνω μια αυτοπροβολή δική μου. Λέω στον εαυτό μου "τι θα ήθελες να ήσουν, τι είσαι τώρα και πως θα ήθελες να εξελιχθείς", αυτό γίνεται πλέον σε δευτερόλεπτα στο μυαλό μου. Και μια μέρα πριν τον αγώνα και λίγο πριν ξεκινήσει, προσπαθώ να κάνω μια πολύ όμορφη σκεπτομορφή. Επίσης, με βοηθάει που έχω ανθρώπους γύρω μου, οι οποίοι – για καλή μου τύχη – έχουν πιστέψει σε εμένα με όλη τους τη θετική ενέργεια. Ουσιαστικά αυτό μου δίνει το κίνητρο να πάω παρακάτω.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για υγεία, διατροφή και γυμναστική στο shape.gr
